دروغ معمولاً از یکى از نقاط ضعف روحى سرچشمه مىگیرد، گاهى انسان به خاطر ترس از فقر، پراکنده شدن مردم از دور او و از دست دادن موقعیت و مقام و زمانى به خاطر علاقه شدید به مال و جاه و گاهى به خاطر تعصبهاى شدید و حب و بغضهاى افراطى، زبان به دروغ مىگشاید.
قرآن مجید نیز در مورد این که دروغ با ایمان انسان سازگار نیست، مىفرماید: "انما یفترى الکذب الذین لا یؤمنون بآیات الله و اولئک هم الکاذبون؛(1) تنها کسانى دروغ مىبندند که به آیات خدا ایمان ندارند، (آرى دروغ گویان واقعى آنها هستند".
امیرالمؤمنین على(ع) مىفرماید: "لا یجد عبد طعم الایمان حتى یترک الکذب هزله وجده؛(2) انسان طعم ایمان را نمىچشد تا دروغ را اعم از جدى و شوخى، ترک کند. در روایت دیگرى امام حسن عسگرى(ع) فرمود: "جعلت الخبائث کلها فى بیت و جعل مفتاحها الکذب؛(3)تمام پلیدىها در اطاقى قرار داده شده و کلید آن دروغ است.
راه درمان دروغ: با توجه به عواملى که در ایجاد دروغ و ریشه دار ساختن آن مؤثر است، راه درمان آن نسبتاً روشن خواهد بود و به طور کلى براى درمان این انحراف اخلاقى، باید از این طرق اقدام نمود.
برای مشاهده این پست، لطفاً وارد حساب کاربری خود شوید یا در سایت ثبت نام کنید.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قسمت سوم